Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Sedulo, inquam, faciam. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Si longus, levis dictata sunt. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Ille incendat? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Contineo me ab exemplis. An potest cupiditas finiri? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Bork Paria sunt igitur. Hoc non est positum in nostra actione. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Atqui reperies, inquit, in hoc

quidem pertinacem; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Cur haec eadem Democritus?

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Hoc tu nunc in illo probas. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Si enim ad populum me vocas, eum.

Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?