Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Non potes, nisi retexueris illa. Quo modo? Frater et T. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Esse enim, nisi eris, non potes. Cur post Tarentum ad Archytam? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Bork Tanta vis admonitionis inest in locis; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Tria genera bonorum;

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Quare ad ea primum, si videtur; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quod cum dixissent, ille contra. Nulla erit controversia. Respondeat totidem verbis.

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Stoicos roga. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus

usitate loqui? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Bork Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quid, quod res alia tota est? Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare?

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Ita prorsus, inquam; Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Fortitudinis quaedam

praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Bork Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur;