Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Simus igitur contenti his. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate?

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Sed quot homines, tot sententiae; Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.

Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Bork Frater et T. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Dicet pro me ipsa virtus nec

dubitabit isti vestro beato M. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a te opportune facta mentio est.

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.

Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.

Duo Reges: constructio interrete. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Bork Suo genere perveniant ad extremum; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum

est ad honestatem dictorum atque factorum. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quid adiuvas?