Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Tollenda est atque extrahenda radicitus. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Pollicetur certe.

Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Nunc de hominis summo bono quaeritur; De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Si longus, levis dictata sunt.

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Ac tamen hic mallet non dolere.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Utrum

igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Sed quid sentiat, non videtis. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit.

Id est enim, de quo quaerimus. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quae contraria sunt his, malane? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Bork Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Hoc sic expositum dissimile est superiori.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Nam de isto magna dissensio est.

Sumenda potius quam expetenda. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quaerimus enim finem bonorum. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.