Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Erit enim mecum, si tecum erit. Non est igitur voluptas bonum. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Tu quidem reddes; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Non risu potius quam oratione eiciendum?

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Murenam te accusante defenderem. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Negare non possum. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Bork Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant

in maiorem. Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Urgent tamen et nihil remittunt. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.

Bork An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Quae contraria sunt his, malane? Scisse enim te quis coarguere possit? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Ea possunt paria non esse. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris,

pulchritudo, cetera. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Scisse enim te quis coarguere possit? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Duo Reges: constructio interrete. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.