Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Et nemo nimium beatus est; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Hunc vos beatum; Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Recte dicis; Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Quid de Pythagora? Magni enim aestimabat pecuniam

non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Verum hoc idem saepe faciamus. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Immo alio genere; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.

Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Duo Reges: constructio interrete. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Explanetur igitur. An quod ita callida est, ut optime possit architectari

voluptates? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Cui Tubuli nomen odio non est?

Quamquam te quidem video minime esse deterritum. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? ALIO MODO. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Erat enim res aperta. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Frater et T. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.