Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Non semper, inquam; Sed nimis multa. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Non laboro, inquit, de nomine. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Ita prorsus, inquam; Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia

quadam ratione consequi. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Duo Reges: constructio interrete. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Bork Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Itaque contra est, ac dicitis; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Et quidem, inquit, vehementer errat; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quo tandem modo? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nam ista vestra: Si gravis, brevis;

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Et quidem, inquit, vehementer errat; Bork Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur

oratio. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Dat enim intervalla et relaxat. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. At iam decimum annum in spelunca iacet. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.