Verum hoc idem saepe faciamus. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Tria genera bonorum; Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Age sane, inquam. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Sint ista Graecorum; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Cui Tubuli nomen odio non est? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;

Quae hic rei publicae vulnera inponebat,

eadem ille sanabat. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quae contraria sunt his, malane? Bork An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.

Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Eaedem res maneant alio modo. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Quid est igitur, inquit, quod requiras? In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Quis est tam dissimile homini. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Bork Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Nam ante Aristippus, et ille melius. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo

nihil potest esse perversius. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Ego vero isti, inquam, permitto. Bork Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Duo Reges: constructio interrete.