Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Facete M. Ne discipulum abducam, times.

Erat enim res aperta. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.

Hic nihil fuit, quod quaereremus. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.

Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Quae cum dixisset, finem ille. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi

sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Duo Reges: constructio interrete. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quis hoc dicit?

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Quid enim? Ubi ut eam caperet aut quando?

Quippe: habes enim a rhetoribus; Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.

Sed ego in hoc resisto; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Non est igitur voluptas bonum. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus

quaeritur. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Sed ego in hoc resisto; Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?