Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quonam, inquit, modo? Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia.

Duo Reges: constructio interrete. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quid, de quo nulla dissensio est? Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Quis istum dolorem timet? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Bork Summum a vobis bonum voluptas dicitur. At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Cui Tubuli nomen odio non est? Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se

cohaerere. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Quaerimus enim finem bonorum. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Dici enim nihil potest verius. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Equidem e Cn. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Respondeat totidem verbis.

Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Dici enim nihil potest verius. Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Sint modo partes vitae beatae.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Etiam

inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere;