Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Disserendi artem nullam habuit. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?

Ut id aliis narrare gestiant? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

At iam decimum annum in spelunca iacet. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Non risu potius quam oratione eiciendum? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Prave, nequiter, turpiter cenabat; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Quippe: habes enim a rhetoribus;

At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Duo Reges: constructio interrete. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? An nisi populari fama? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Bork Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Qui est in parvis malis. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Si longus, levis dictata sunt. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Dici enim nihil potest verius. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Ut pulsi recurrant? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Oratio me istius philosophi non offendit; Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Restinguet citius, si ardentem acceperit. Hic quoque suus est

de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Positum est a nostris in iis esse rebus, quae secundum naturam essent, non dolere; Ea possunt paria non esse. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?