Duo Reges: constructio interrete. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen, si haec vera sunt-nihil enim affirmo-, non satis acutus fuit.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Sed tamen intellego quid velit.

Hoc non est positum in nostra actione. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Sint modo partes vitae beatae. Minime vero,

inquit ille, consentit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Qui convenit? Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.

Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Si enim ad populum me vocas, eum. Comprehensum, quod cognitum non habet? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Sedulo, inquam, faciam. Suo genere perveniant ad extremum;

Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quae duo sunt, unum facit. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Quam tu

ponis in verbis, ego positam in re putabam. Id est enim, de quo quaerimus. Si longus, levis dictata sunt. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.